Projekty

Szkoła doposażona została w sprzęt z zakresu edukacji komunikacyjnej w postaci trenażera reakcji w ramach projektu
„Poprawa bezpieczeństwa i edukacja komunikacyjna niechronionych uczestników ruchu na terenie Gminy Miasto Zgierz”
nr POIS.03.01.00-00-0336/22 współfinansowanego z Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014 – 2020
(działanie 3.1.: Rozwój drogowej i lotniczej TEN-T; oś priorytetowa III: Rozwój Sieci Drogowej TEN-T  i Transportu Multimodalnego).

Rozwój, realizacja, uśmiech uczniów. Development, implementation, students’ smile.

CZAS REALIZACJI PROJEKTU: 01.12.2022 – 31.05.2024

OPIS PROJEKTU
Pod koniec 2021 roku przeprowadziliśmy szereg dyskusji w zespole, których celem była próba adekwatnej oceny sytuacji w jakiej znalazło się nasze liceum po 2 latach ograniczeń pandemicznych i nauczania w systemie zdalnym bądź mieszanym. W opinii nauczycieli SLO jest w lepszej pozycji niż większość okolicznych liceów, chociaż widoczne stają się pewne niedobory i potrzeby zarówno na poziomie indywidualnego niedostosowania do zadań stojących przed nauczycielami jak i na poziomie całej placówki edukacyjnej. Kadra wyodrębniła 4 najważniejsze problemy: 1. Problem z motywacja uczniów 2. Konieczność rozszerzenia oferty dla uczniów i otwarcia się na zadania wychodzące poza klasyczne zajęcia lekcyjne 3. Ograniczone możliwości uczniów na poziomie międzynarodowym 4. Dostosowanie organizacji szkoły do potrzeb zmieniającego się świata (niewystarczający poziom kompetencji cyfrowych kadry, niskie kompetencje językowe, nieadekwatne procedury administracyjne) Szkoły średnie borykają się teraz z 2 strukturalnymi problemami – podwójnymi rocznikami i klasami o minimalnej synergii i integracji uczniów. Wielu uczniów przez 3 lata nauki w szkole widziało swoich rówieśników tylko zdalnie przez 2/3 czasu jaki spędzili ucząc się. Do tego dużym problemem jest anonimowość i brak kontaktu pozawerbalnego między uczniami, ze względu na niechęć do włączania kamerek, albo przez brak możliwości technicznych czy przesyłowych. Problem motywacji uczniów zarówno do nauki jak i do aktywności społecznej jest bardzo niski, co ma odbicie w małym zainteresowaniu popularnymi do tej pory kołami tematycznymi, obecnością w konkursach czy, udziałem w wydarzeniach zewnętrznych, mimo wsparcia ze strony współpracujących ze szkołą uczelni wyższych. Wyzwaniem będzie dla nas znalezienie nowej, bardziej atrakcyjnej formuły tych działań albo przygotowanie zupełnie nowej oferty działań pozalekcyjnych. Wchodzące właśnie prawodawstwo prawdopodobnie jeszcze bardziej zmniejszy liczbę dostępnych dla młodzieży akcji prowadzonych przez organizacje pozarządowe, w które młodzi ludzie mogliby się włączyć. Pandemia odcięła wiele form aktywności wyjazdowej szkoły, a działania zdalne takie jak twinning, przez przesyt formami elektronicznymi, nie spotykają się z dużym entuzjazmem wśród młodzieży. Szkoła obecnie nie posiada aktywnych więzi z innymi placówkami na poziomie międzynarodowym, co dodatkowo pogłębia naszą izolację. Młodzież jest spragniona kontaktu z innymi kulturami. Dodatkowo szkoła posiada konieczne zaplecze do bycia gospodarzem wymian młodzieżowych. Największym problemem jest jednak bariera językowa i wykluczenie cyfrowe, które w znacznym stopniu utrudnia pracę w zdecentralizowanym modelu, który wymusza na szkole obecność w międzynarodowych projektach. Niski poziom kompetencji cyfrowych oznacza, że bardzo często nie wiemy, czego nie wiemy. Taki stan rzeczy utrudnia ruszenie z miejsca i poszukiwanie właściwych narzędzi. Braki cyfrowe i językowe zmniejszają nasze możliwości co bardzo dobitnie udowodnił nam proces przygotowywania się do złożenia wniosku i poszukiwania potencjalnych partnerów. Pomimo posiadania dobrego pakietu narzędzi cyfrowych (pakiet Microsoft), które umożliwiają łatwą pracę zdalną, platformy do organizowania konferencji i doświadczonej w edukacji zdalnej kadry, znalezienie odpowiednich organizacji partnerskich było trudnym zadaniem i popełniliśmy po drodze wiele błędów, z których zdaliśmy sobie sprawę po fakcie, a często po kontakcie z organizacjami partnerskimi, które chętnie dawały nam porady jak efektywniej korzystać z narzędzi, które mamy dostępne. Jednocześnie niektóre wypracowane przez nas procedury administracyjne można uprościć, a część obszarów pracy administracyjnej jest bardzo czasochłonnych i nieefektywnych. Mamy poczucie, że w tym zakresie brakuje nam informacji o dobrych praktykach i pomysłów na praktyczne ulepszenia w funkcjonowaniu placówki. Jest to również obszar w którym w niewystarczającym stopniu utylizujemy posiadane narzędzia cyfrowe.

MOBILNOŚĆ KADRY EDUKACJI SZKOLNEJ w programie Erasmus+.Czytaj dalej »

Nasza szkoła daje młodzieży możliwość rozwoju poprzez wykorzystywanie na zajęciach dodatkowych pomocy dydaktycznych. Aktualnie posiadamy: 48 laptopów, 71 komputerów, 10 tabletów, 4 tablice interaktywne, 24 projektory, 22 drukarki, 20 przenośnych magnetofonów z możliwością podłączenia słuchawek do nauki języków obcych, 8 odtwarzaczy DVD, lupy oraz mikroskop. Uczniowie korzystają również z w pełni wyposażonych sali lekcyjnych oraz sali gimnastycznej.

Dzięki pomocom dydaktycznym zakupionym w ramach programu „Aktywna tablica”, uczniowie będą mogli rozwijać swoje kompetencje. Zajęcia zyskają na wartości dzięki dodatkowym materiałom audiowizualnym i prezentacjom. Młodzież bardziej zaangażuje się w lekcje, dzięki czemu nauka stanie się dla nich przyjemniejsza a co za tym idzie bardziej efektywna. Jak wiadomo, młodzież chętniej korzysta z nowinek technicznych, dlatego zastąpimy tradycyjne tablice monitorami, dzięki czemu lepiej skupimy uwagę młodzieży a szeroki wybór funkcji pozwoli nauczycielom na prowadzenie ciekawszych zajęć. Na lekcjach również zadbamy o to, żeby monitory były wykorzystywane do kontaktu z prasą. Zwrócimy uwagę na praktykę – uczniowie będą prowadzić wideokonferencje. Monitory wzmocnią również rozwój kreatywności – uczniowie będą ćwiczyć na nich umiejętność rysowania. Pomoce zakupione w ramach programu sprawią, że staniemy się szkołą nowoczesną a sposób nauczania będzie bardziej innowacyjny.